Dit is een oude revisie van het document!
Bewegwijzering
Definitie
Bewegwijzering houdt in informatieoverdracht via bebording die qua vorm, opschrift en locatie dienst doet om richting aan te geven, om de weg te wijzen naar bepaalde doelen. Dit voor het volgen van een route om zich van de gegeven positie naar de gewenste bestemming te verplaatsen.
Golfregels
Welke relatie heeft de bewegwijzering met de spelregels? Graag verwijzen wij hiervoor naar de meest recente Golfregels en Amateurstatus Regels van de Nederlandse Golf Federatie of naar Rules of Golf and the Rules of Amateur Status.
Verwezen wordt naar:
Deel II Definities:
Obstakels – Obstructions
Zie ook Baan
Functie
Binnen de golfbanen zijn verschillende soorten van wegwijzers in gebruik. Functioneel is bewegwijzering gericht op (gemotoriseerd)wegverkeer, op fietsers of wandelaars. Meer specifiek kan bewegwijzering ook bestemd zijn voor bv. taxi’s, busdiensten, vrachtverkeer, gevaarlijke stoffen e.a. Voor de golfbaan begint de bewegwijzering overigens al aan de openbare weg, soms op meerdere kruisingen en/of afslagen. De bereikbaarheid is hier deels van afhankelijk.
Op de golfbaan zelf is de functie gericht op golfers en bezoekers om de weg te wijzen naar voorzieningen als parkeerplaats, clubgebouw, oefenhoek, de Baan zelf, de starthole of 1e tee, e.d. Maar ook door de baan komt bewegwijzering voor, bijvoorbeeld naar de volgende hole, voor buggy's en troley's, naar toiletvoorziening of schuilhut of speciale zaken als oversteekplaatsen, brug en tunnel of viaduct. Ook kan er sprake zijn van geleiding met behulp van borden.
Vorm
De kenmerken en het ontwerp van bewegwijzering kunnen sterk verschillen. Ook in openbare gebouwen, parken en recreatieterreinen is geen uniformiteit, elk bedrijf of organisatie kan een bepaalde bewegwijzering kiezen. Wel zijn vaak veel symbolen of gehanteerde pictogrammen uniform.
Op veel golfbanen is er vanuit gericht en gespecialiseerd aanbod, sprake van enige mate van uniformiteit. Hierbinnen kunnen we onderscheid maken tussen bewegwijzering op het terrein buiten de baan en door de baan. Informatieoverdracht via bewegwijzering op het terrein en door de baan vraagt om duidelijkheid, eenduidigheid en functionaliteit, soms op ludieke wijze.
Meest kenmerkend zijn de richtingwijzers (‘fingerpost’) in de vorm van een staander waaraan een of meer pijlvormige borden zijn gemonteerd, waarop de bestemming staat aangegeven.
Ook zijn er vaste, rechthoekige borden waarop de pijl en tekst is aangebracht. Daarnaast zijn bekend de lage aanwijsborden, met daarop tekst en richtingpijl, vaak gemonteerd op een of tussen twee staanders. Ook mobiele, verplaatsbare richtingborden worden gebruikt.
Foto 1,2,3,4,5 en 6: Er zijn veel variaties in 'fingerposts' in gebruik, zowel in vorm als materiaalsoort. Ook de constructie, de bevestiging aan de staanders varieert van gefixeerd tot verstelbaar. De richtingborden kunnen rechthoekig zijn en voorzien van een pijl of pijlvormig, met punt.
In en door de baan worden diverse pijlborden toegepast naar de volgende hole of ‘next tee’, routings voor buggy's en carts, zowel vaststaand als ook mobiel, verplaatsbaar.
Hier en daar worden rond de green wel grondpijlen gehanteerd, naast bordjes. Verwijzingsbordjes naar de volgende tee worden ook wel aan een boom gespijkerd of geschroefd, op houten voet gemonteerd en kunnen ook gecombineerd met sponsoren of reclame zijn toegepast.
Minder tot geen uniformiteit is er in de incidentele bebording voor informatieoverdracht m.b.t. toegangswegen, clubhuis, vereniging, schuilhutten of toiletvoorzieningen. Hierbinnen wordt een grote variatie aan mogelijkheden benut, soms afgestemd op huisstijl of uitstraling.
Techniek
Standaard staanders (ca. 260cm lang x 6-8cm middellijn) en pijlborden (ca. 10 x 68cm – ca. 15 letters), kunnen van aluminium (poeder gecoate) zijn of van hout (teak, staanders 10 x 10cm x 260cm). De pijlen bij de aluminium staanders kunnen vast gemonteerd zijn in een bepaalde richting of flexibel door aansluiting met een kokerprofiel en aan de richting worden aangepast. Ook aan de houten staanders is flexibele montage met scharnieren mogelijk, naast een ingelegde sleufverbinding (zie foto’s). Ook zijn er uitgefreesde metalen richtingwijzers, bijvoorbeeld in roestvast staal (RVS).
De tekst en eventuele pijl kunnen bestaan uit plakletters of zijn gegraveerd in opgeschroefde kunststofplaten. Vaak zijn het donkere borden met witte tekst of lichte borden met donkere tekst. Langs de openbare weg kan maatvoering, vormgeving en tekst beïnvloed zijn door voorschriften van de wegbeheerder. Veelvuldig voorkomend zijn ook de lage, twee staanders van aluminium of hout, 140cm lang, met daartussen in hoogte of aantal variërend, een of meerdere tekstborden met richtingpijl. Verder zijn er diverse ‘eigen fabricaat’ mogelijkheden, waarvoor wordt verwezen naar de foto’s hierna.
Communicatief zullen pijlborden verwijzen naar, met of zonder opschrift. Zo kan een combinatie van pijlborden met een niet pijlbord worden gebruikt om de juiste geleiding te verkrijgen. Zie foto hierna.
Onderhoud
Mede afhankelijk van materiaalsoort bestaat het onderhoud voornamelijk uit schoon houden van de tekstborden, controle op de duidelijkheid van de tekst waarbij plakletters kunnen loslaten of geschilderde vormen kunnen vervagen. Bij hout vanzelfsprekend controle op duurzaamheid, houtrot door vocht of afzetting van algen of groei van mossen. Verder zijn belangrijk eventuele beschadigingen of vernielingen.
Nabij beplanting letten op het overgroeien door takken of laag bij de grond door kruiden, bramenstruiken e.d.
Hygiëne
Gebruik bij wassen en schoonmaken zo veel mogelijk natuurlijk afbreekbare en milieuvriendelijke wasmiddelen.
Veiligheid
Veiligheid geldt ten aanzien van gebruik van ondeugdelijk materiaal, beschadiging of sterke slijtage. Verder kan van belang zijn de situering van de bewegwijzering in relatie met de looproute en eventueel pad en de hoogte van de pijlen, nl. zodanig dat mensen zich niet kunnen bezeren. Toepassing van slagvast materiaal is belangrijk.